Anita Janse

Maandag: Lochem – Heusden

De weersverwachting voor de week van 16 september is al een aantal dagen zeer stabiel: zonnig, met aangename nazomerse temperaturen. Een uitgelezen kans om ook Rondje Zeeland dit jaar nog te fietsen! Rondje Zeeland begint voor mij in Lochem in de Achterhoek. De andere Rondjes heb ik afgelopen zomer ook aangefietst vanuit Lochem en Zeeland is – voorlopig – de laatste.

Ik kies ervoor om Rondje Zeeland op te pakken in het plaatsje Tholen op het eiland Tholen. Naar Tholen heb ik zelf een route uitgezet, die in twee dagen te fietsen moet zijn. Het gaat de eerste dag lekker en ik fiets verder zoals ik in gedachten heb. Uiteindelijk kampeer ik op een steenworp van het fraaie vestingstadje Heusden.

Dinsdag: Heusden – Woensdrecht

Langs de Bergsche Maas gaat het verder naar het westen, in de verte zie ik de koepel van de basiliek van Oudenbosch. Ik fiets tot mijn verbazing over een aantal heuse kasseienstroken en dan zie ik boven op de brug over het Schelde-Rijnkanaal een bord staan: ‘welkom in Zeeland.’ In Tholen zet ik naast de grote kerk, net buiten het centrum, de track van Rondje Zeeland op m’n GPS. Ik heb een camping gebeld in de buurt van Woensdrecht (de Boere Zwaluw), die een plek voor me heeft en zo fiets ik de eerste 20 km. in zuidelijke richting op dit nieuwe Rondje.

Woensdag: Woensdrecht – Philippine

Een mistige en frisse ochtend. Na een paar kilometer trek ik m’n regenjack aan tegen de frisse wind. De rest van de tocht is dat gelukkig niet meer nodig. Al snel bereik ik de industrie van het havengebied van Antwerpen: ik fiets een kilometer of 20 (!) langs immense chemiecomplexen en containerhavens. De invloed van dit gebied op ons milieu gaat mijn voorstellingsvermogen te boven. Vlak voor de kerncentrale van Doel drink ik op een bankje op de Scheldedijk een kop koffie. Direct na de centrale wordt het landschap weer groen en fiets ik langs de Hedwigepolder. In de volgende 50 kilometer fiets ik heel wat keren de grens over. Soms staat er een grenspaal, soms weet ik echt niet aan welke kant van de grens ik fiets… De route maakt een kleine lus door het fraaie vestingstadje Hulst. Uiteindelijk overnacht ik op een kleine camping in Philippine, die pas een paar maanden open is.

Donderdag: Philippine – Breezand

Vandaag fiets ik in korte tijd van de Eiffeltoren naar Turkeye 😉 Het is een etappe met twee totaal verschillende gezichten. Het eerste deel, tot aan de kust gaat door de polder: leeg, rechte wegen, weinig tot geen bebouwing en lange rijen populieren. Als je dwars door Nederland fietst (of loopt) kom je hele mooie en boeiende stukken tegen, maar niet overal is het even mooi. Wat wel mooi is, en heel druk, is het vestingstadje Sluis, waar ik bij de supermarkt een heel leuk gesprek heb met de eigenaresse van een oude en zowaar roestige Santos, waar ze een E-bike van heeft laten maken!

Na Retranchement fiets ik een dijk op en ligt het Zwin voor me, met daarachter de Noordzee. Tot aan Breskens fiets ik nu door de duinen, (best wel heuvelachtig). De ferry naar Vlissingen gaat 1x per uur en ik heb ruim te tijd om op een bankje te genieten van de zon, het uitzicht over zee én de vele fietsers en wandelaars op het fietspad.

De ferry is vol en na ongeveer een half uur fiets ik door Vlissingen. Het is mooi fietsen langs de kust; door het bos, over een mooi slingerend en heuvelachtig fietspad. In Zoutelande geniet ik op een terras van een kop koffie met een superlekker stuk appelgebak. Ik zit wat te puzzelen waar ik zal overnachten en kies een camping in de buurt van Breezand. Vanaf Westkapelle draait de route naar het oosten en krijg ik, vooral boven op de dijk, de straffe oostenwind op de neus. Het zou vandaag windkracht drie zijn, bij ons in de Achterhoek noemen ze dat storm.

Vrijdag: Breezand – Wouwse Plantage

De kampeertarieven hier in Zeeland zijn overal fors. Als ik ’s morgens bij camping Loverendale af wil rekenen moet ik 28 euro betalen voor een trekkerstentje! Bizar gewoon. Al snel fiets ik in het zonnetje over de Oosterscheldekering. Ik kan me niet herinneren dat ik daar al eens overheen gereden ben. Tegen een strakblauwe lucht, de vele langzaam draaiende windmolens, maakt de kering veel indruk op me. Het tij is uitgaand, het water kolkt links van me de zee in. Vanaf Haamstede fiets ik over een zeer hobbelig, semi verhard fietspad door het eerste grotere natuurgebied dat ik tegenkom. Na Renesse gaat het eerst nog heerlijk beschut door het bos maar later, weer boven op de dijk, heeft de tegenwind weer vol vat op me. De uitzichten met dit zonnige en winderige weer zijn trouwens fenomenaal.

Na een rondje rond de kerk in Dreischor, waar oude kleine huizen in een perfecte cirkel omheen staan, zie ik plotseling een bordje: ‘fietscafé.’ Mijn fiets stopt vanzelf en even later zit ik achter een kop koffie met wederom een zeer kostelijk stuk appeltaart om energie te tanken voor het volgende stuk. De prachtige oude boerderij waar het fietscafé in zit is tevens museum.

Weer steek ik een dijk over met links en rechts water. Mijn kennis van Zeeland is onvoldoende om al die watervlaktes een naam te geven, daar heb ik echt een kaart voor nodig. Boven op de Krammerbrug sta ik een poosje te genieten van de weidsheid van dit landschap. Op het water links van me veroorzaakt de harde wind witte strepen. De vele traag draaiende windturbines vind ik bijna hypnotiserend. Aan het eind van de grote Philipsdam fiets ik Sint-Philipsland op en niet lang daarna het eiland Tholen. Bij de kerk in het plaatsje Tholen ben ik rond en zitten de ruim 300 kilometer van Rondje Zeeland er op! Ik steek weer het brede Rijn-Scheldekanaal over naar het ‘vaste land’. Ik heb een terug-route gemaakt die zuidelijker gaat als de heen-route en die met ca 265 kilometer ook wat langer is. Maar eerst slaap ik nog een nachtje op een camping in Wouwse Plantage.

Zaterdag: Wouwse Plantage – Oventje

De eerste tientallen kilometers fiets ik nog grotendeels door België, later raak ik net aan Baarle Hertog en dan gaat het noordelijk over Eindhoven heen. Vlak boven vliegveld Eindhoven kom ik uit op een vrij liggend fietspad langs het Beatrixkanaal, verderop langs het Wilhelminakanaal en uiteindelijk nog een paar kilometer langs de Zuid Willemsvaart. Al met al fiets ik zo’n 25 kilometer over een fietspad langs het water! Ik eindig op een kleine camping in Oventje, weer zo’n fraaie naam. Dit is vlakbij het dorp Zeeland, dus ik fietste vandaag van Zeeland naar Zeeland 🙂

Zondag: Oventje – Lochem

Richting Mook kom ik weer op bekend terrein. Het is een mooie route vandaag: via Berg en Dal, Beek naar de uiterwaarden van de Waal. Bij de pont bij Millingen staat een hele rij wandelaars en fietsers te wachten, de pont is afgeladen vol. Vanwege het mooie weer lijkt heel Nederland wel op pad. Bij Tolkamer zit ik op een bankje boven de rivier ook nog een poos te genieten van de bedrijvigheid langs en op de rivier. Rond de klok van drie uur ben ik thuis en zit mijn rondje fietsen erop. In totaal heb ik de achterliggende week 850 kilometer gefietst. Ook dit was een heerlijke fietstocht met schitterend weer! Op de heen- en terugweg zaten er soms stukken tussen die minder boeiend waren en dat geldt ook voor het Rondje Zeeland. Is dat erg? Natuurlijk niet. Niet alle delen van ons land zijn even mooi of interessant.

Terugblik: zes Rondjes in één zomer

De zes provincierondjes die ik afgelopen zomer gefietst heb, vormen een prachtig thema om Nederland beter te leren kennen. We leven in een prachtig en zeer divers land. De fietsroutes voeren in grote lijnen langs de grenzen van de provincies, over autoluwe routes, fietspaden en zandwegen. Ze volgen niet zo precies mogelijk die grens, maar gaan daarvan af om je mooie plekken in de buurt van de grens te laten zien. De mensen die deze routes hebben ontworpen hebben daar veel tijd, kennis, energie en enthousiasme in gestoken.

Routemakers: BEDANKT hiervoor!

Ik heb alle rondjes van huis uit gefietst en heb onderweg gekampeerd. Dat is de meest groene manier van vakantie houden die je kunt bedenken! Het kan natuurlijk op vele manieren. Je kunt delen van een rondje fietsen, langere of kortere etappes, je kunt slapen in hotels of bij vrienden op de fiets, etc. Je maakt hierin je eigen keuzes, maar ik zou zeggen: pak je fiets en GAAN!

Groet uit de Achterhoek,

Eduard Camping

‘Begin september ’24, vanaf de parkeerplaats bij Rilland, op de grens met Brabant, met mijn vader een rondje om de provincie die hij op zijn achttiende verlaten heeft. We fietsen drieënhalve dag van de ene verbazing de andere in. Hoe indrukwekkend de Antwerpse haven is, de verrassende natuur en Spaanse historie in Zeeuws-Vlaanderen, de oorlog en de bolussen op Walcheren, de Deltawerken, de duinen zoals je juist niet kent, het Veerse meer en over de dammen terug naar de auto. De route laat ons Zeeland zien zoals we dat nog niet kennen. Eigenlijk gaan we te hard voor al het moois want er is meer dan genoeg te zien en te doen onderweg om een week op pad te gaan.‘

Erik Ruissen

‘Wat hebben we genoten en uiteraard heeft het goede weer hieraan meegewerkt. Wij zijn gestart in Tholen, dus onze eerste etappe ging via de Oesterdam en de haven van Antwerpen naar Hulst. De tweede etappe ging kronkelend langs de Belgische grens naar IJzendijke. Tijdens deze etappe fietsten we nog even door het warmste dorp van Nederland: Westdorpe. De derde dag naar de kust, vanuit Breskens overgevaren naar Vlissingen en ook de vierde en vijfde dag hele stukken langs het water gereden. Het uitzicht op het water en de stranden is toch wel onze favoriet. Na vijf dagen fietsen, genieten en mooi weer, bonden we de fietsen weer achterop de auto. Zeeland heeft onze verwachtingen overtroffen, wij komen zeker nog een keer terug!’

Afra en Johan Koomen, Wervershoof

‘Wij hebben genoten van onze fietstocht naar en door Zeeland.

Vriendelijke gastvrije adressen om te overnachten, hoofdzakelijk bij “vrienden op de fiets”.

Prachtige routes, mooie luchten, gezellige dorpjes en stadjes met terrasjes en lekker eten.’

André en Coby van der Veen uit Appelscha

Op donderdag 2 mei stapten wij, Joris en Wim, op onze ‘gewone’ stadsfiets om ons Rondje Zeeland vanuit bedevaartsoord Oostakker/Lourdes (B) te beginnen. Mei-maand is Maria-maand, vandaar dat wij ‘vroom’ een kaarsje deden branden voor een behouden tocht. De tocht leidde ons via het veerpont te Langerbrugge over het kanaal Gent-Terneuzen zo het Vlaamse land door. Over de dorpen Evergem-Wippelgem, Kluizen, Ertvelde, Assenede en Boekhoute naar de Nederlandse grens bij Philippine, het mosseldorp. Vandaar ging het richting Biervliet voor onze eerste overnachting.

Vrijdag 3 mei kondigde zich regenachtig en winderig aan, dat beloofde een harde noot te worden. En inderdaad, het was hard stampen tegen de wind in op een Parijs-Roubaix-achtige kasseistrook tot in IJzendijke, waar we even stopten om wat inkopen te doen voor de middagpauze onderweg… Toen we uit de winkel kwamen, waren wij het unaniem eens dat we de voorziene 50 km over Aardenburg en Sluis niet gingen doen. We besloten een shortcut te nemen over Schoondijke richting Nieuwvliet Bad, waar we logeerden bij een Fletcher hotel.
‘s Avonds klaarde de hemel op en genoten we nog van een wandelingetje in de Zwarte polder.

Zaterdag 4 mei. Na een goed en stevig ontbijt togen we terug op weg met het zonnetje via de fietsknooppunten over de dijk en langsheen natuurgebied ‘Waterdunen’ richting Breskens, waar het Fiets- en wandelveer ons naar Walcheren zou brengen. Na de vaartocht van circa 30 minuten zetten we voet aan wal op de rede van Vlissingen, langsheen de kazematten en het standbeeld van Michiel ‘Adriaanszoon’ De Ruyter.
Via een aangename rit door bosduinen reden we richting ‘Blij dat je hier bent’ Zoutelande, Westkapelle en Domburg naar onze ‘Vrienden op de fiets’  bestemming in Oostkapelle. Maar eerst nog een aangename verpozing op het terrasje van Bistro Bram.
Nadien werden we goed en hartelijk ontvangen door de gastvrouw en konden we ons installeren in de gerieflijke mooie Tiny house waar we de nacht doorbrachten.

Zondag 5 mei opgestaan met het zonnetje, een goed humeur en alweer een goed verzorgd ontbijt, konden we de tocht verder zetten over de Veerse Gatdam. In de verte ontwaarden we de contouren van de Kampveerse toren, en de Grote Kerk van Veere. Links van ons de Noordzee en aan de andere zijde het Veerse Meer. Wat verder zagen we de constructies van de keersluizen in de Oosterschelde en het werkeiland ‘Neeltje Jans’. Verbazingwekkend hoe de mens (lees: de Nederlanders) de strijd met en op het water hebben aangepakt. De noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden zijn aan de gang.
We belandden ondertussen op Westerschouwen en door een prachtig afwisselend bos en duinengebied, met hier en daar een pittig ‘kuitenbijtertje’ (jawel! niet te onderschatten in Nederland), passeerden we vervolgens Renesse, Burg en Haamstede. Bij de Brouwersdam keken we plots uit over het uitgestrekte Grevelingenmeer. Nog even en we arriveerden in Zonnemaire, klein maar fijn bij de Oude Smisse voor een lekker biertje van de plaatselijke brouwerij ‘De Eenhoorn’. Na de welkome verfrissing zijn we alweer warm en hartelijk ontvangen door onze gastheer deze keer, deze maakte ook een lekker avondmaal klaar en met een glaasje rood erbij lieten we het ons welgevallen. We hadden nog een toffe babbel en sloten af met een thee om erna in ons bedje te rusten.

Maandag 6 mei. Ook deze morgen wekte het zonnetje ons en ook hier stevig ontbijten en een kopje koffie alvorens ons stalen ros te bestijgen om doorheen het ietwat eentonig, uitgestrekt polderlandschap af te rijden naar Bruinisse. We passeerden vervolgens de Philipsdam, de Krammersluizen en een windmolenpark. Deze etappe vol natuurschoon (slikkengebied van de Heen), doch dun bezaaid met open horeca op deze maandag, zorgde ervoor dat het lastig aanvoelde. Onze koekjes waren al eerder op deze etappe verorberd, en pas in Nieuw Vossemeer vonden we een winkel open om iets te halen voor de middag… Nog even op de tanden bijten, Bergen op Zoom was niet zover meer af. Aan de Boulevard bij de Binnenschelde vonden we de sympathiek ogende bar Bon-Bini voor een koffie en gebak alvorens het laatste end door stukje Brabantse wal te rijden naar ons eindpunt voor vandaag in Woensdrecht, waar we te gast waren bij een warme, vriendelijke, gastvrije en kunstzinnige vrouw. Voor het avondeten was het wat zoeken en waren we aangewezen op een pizza.
We genoten van nog een leerrijke babbel en een rustgevende thee alvorens het bed op te zoeken.

Dinsdag 7 mei. Vrij vroeg zijn we opgestaan om te ontbijten en de tocht verder te zetten vanuit Woensdrecht richting Belgische grens bij Antwerpen. Over rustige Noord-Brabantse wegen naderden we de havenrand van Antwerpen nabij Fort Lillo, hier nog eens een de Schelde oversteken met de waterbus naar Fort Liefkenshoek en toen zaten we stevig in de drukte van het havengebied met z’n containerterminals en grote sluizen. Zigzaggende fietspaden leidden ons rond de diverse dokken, er leek geen einde aan te komen, daarom besloten we spookdorp Doel te laten voor wat het was en door te fietsen naar Verrebroek, Kieldrecht en Nieuw-Namen. Daar aaiden we even terug de grens met Nederland. Langsheen de Spaanse linie van Fort Bedmar bij de Klinge, kwam een nietsvermoedende ree even gedag zeggen vooraleer op de vlucht te slaan. Even later zagen we ‘olifanten’ langs de kant van de weg nabij de Verbeke Foundation…
Nog even en we komen aan bij ons laatste ‘Vrienden op de fiets’ adres met uitstekende temperatuur en stralende zon klaar voor een plons in het zwembad. Het diner voor de laatste avond van onze fietstocht ging door bij Brasserie Renard.
Genoten van al het lekkers keerden we met een mooie ondergaande zon terug naar onze logeerplek.

Woensdag 8 mei
Deze morgen kondigt zich fris en klam aan…wat een verschil met gisteren qua temperatuur de motregen maakte de sfeer ook niet beter om naar huis toe te rijden, de vermoeidheid speelde allicht ook een rol. Over en door Moerbeke met z’n oude suikerfabriek fietsten we verder langsheen de Moervaart richting Wachtebeke, Zaffelare en Hyfte. In Hyfte besloten we nog een laatste keer halt te houden in Café de Kneut voor een koffie, kop warme soep en een stevige babbel met andere stamgasten. Twee biertjes later vatten we de laatste kilometers aan om terug in Oostakker aan te komen.
Tevreden blikken we terug op ons avontuur hetwelk deze keer wel kon doorgaan! Eerdere plannen zijn telkens om allerlei redenen niet kunnen gebeuren. 
Onze tocht hebben we gedaan waar kon via de routes uit Rondje Zeeland boekje en de verhaallijn is geïnspireerd op de avonturen van de ‘Dwars door de lage landen’ Arnout Houben, Ruben Callens en Philip Niclaes dankzij hen hadden en kregen wij er steeds meer zin in zoiets te ondernemen.

Fietsgroetjes,

Wim en Joris België 🇧🇪

Wat een eer! Als testfietsers kregen we de kans om Rondje Zeeland te fietsen. We begonnen de route bij de Grevelingendam en de toon was meteen gezet: Zeeland=water! Er volgden nog meer dammen en via kanalen fietsten we richting de haven van Antwerpen, waar we ons klein voelden tussen de grote zeeschepen. De waterbus bracht ons naar de overkant van de Schelde en zo reden we Zeeuws-Vlaanderen binnen met zijn uitgestrekte polders, wat een rust! Na de oversteek met de Westerscheldeferry maakten we kennis met Zeeland zoals veel mensen het kennen: toeristen langs de boulevard en op het strand, genietend op terrasjes. Schouwen Duivenland verraste ons met mooie fietspaden door de bossen. Het strand steeds dichtbij. Na Renesse fiets je langs knusse plaatsjes als Brouwershaven en Bruinisse. Daar tussenin ligt nog het schilderachtige plaatsje Dreischor, waar wij toevallig een overnachting hadden geboekt!
Als testfietsers kijk je met een kritische blik: is de route leuk? Is er voldoende afwisseling tussen natuur en cultuur, tussen drukte en rust? Zijn er genoeg autoluwe wegen en paden en natuurlijk: is de routebeschrijving duidelijk? Op alles kunnen we volmondig JA antwoorden! We hebben vijf heerlijke dagen gehad. Met fijne en gezellige overnachtingen bij Vrienden op de Fiets en B&B’s. Zeeland heeft ons verrast én ons hart veroverd, we komen zeker nog eens terug!

Erik en Hetty Luppes